کد مطلب:41505
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:18
درباره زندگي حضرت شعيب((عليه السلام)) توضيح دهيد.
حضرت شعيب((عليه السلام)) به قوم مدين مبعوث بود و به تبليغ و ارشاد آن مي پرداخت. براساس برخي از روايات او كه معاصر با موسي((عليه السلام))واز انبياي عرب زبان بوده است، قوم خود را بسيار به هدايت دعوت كرد و آنان را از كم فروشي - كه از مفاسد شايع زمانش بود - نهي نمود اما دعوت او با انكار قومش مواجه شد.
در روايات آمده است كه آن حضرت فردي بسيار «گريه كننده» بود. در روايتي از رسول الله((صلي الله عليه وآله))نقل شده: شعيب آن قدر در دوستي و حب خداوند عزوجل، گريست كه نابينا شد. خداوند بينايي او را باز گرداند. سپس شعيب آن قدر گريست كه دوباره نابينا شد و خداوند باز بيناييش را به او برگرداند. دربار چهارم خداوند به او وحي كرد:
اي شعيب! تا كي مي خواهي به گريستن ادامه دهي؟ اگر گريستن تو به خاطر ترس از آتش دوزخ است، تو را از آن رهايي دادم و اگر به خاطر اشتياق به بهشت است همانا آن را به تو بخشيدم.
شعيب گفت: خداي من و سرور من! مي داني كه من نه از ترس آتش دوزخت مي گيريم و نه از اشتياق به بهشت; بل حب تو آن چنان در قلب من جاي گرفته كه مشتاق لقاي تو هستم و توان صبر ندارم(1).
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـــــــــــــــــــــ
1 - بحارالانوار، ج 12، صص 380 و 381.
ـ3ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.